ZYGMNUT III WAZA WŁADCA PÓŁNOCY

Władca mało charyzmatyczny, już za czasów jego panowania padały stwierdzenia „Ni zły, ni dobry. Ot kukła, nie król”. Zygmunt jak nikt inny miał jednak ogromne zapędy na tron nie tylko Polski, dążył do swojego celu, po drodze depcząc wszystkich, którzy nie wierzyli tak mocno, jak on. Jeśli jednak musiał, godził się na kompromisy, chociaż nie zawsze...


„WOLNA” ELEKCJA
Po śmierci Stefana Batorego w 1586 rozpoczyna się kolejna wolna elekcja, tym razem w Woli pod Warszawą. Jak prawie za każdym razem, nie miał jednego faworyta na tron. Walka rozstrzygnąć miała się pomiędzy zwolennika Zygmunta i zwolennikami Habsburgów, a dokładnie Maksymiliana III.
Jak wiele informacji jasno mówi - Zygmunt został wybrany dzięki swojej ciotce – Annie Jagiellonce i jej powiązaniach z nim właśnie. Wybór nowego króla, nie był jednak tak prosty, jeden argument bowiem nie wystarczył...
Spór pomiędzy Janem Zamoyskim wspierający Zygmunta a rodziną Zborowskich, którzy głosowali za Habsburgiem, trwał dalej. Po zapadnięciu decyzji, Zborowscy nie przyjęli jej do siebie i postanowili ukoronować Maksymiliania.
Dnia 22 sierpnia 1587 roku Maksymilian zostaje ogłoszony królem Rzeczpospolitej, przez arcybiskupa kijowskiego Jakuba Woronieckiego. Opozycja nie ma jednak zamiaru uznawać, tego sfałszowanego władcy – już 7 października do Polski przybywa nowy władca, udaje się do miejscowości Oliwa, gdzie podpisuje pacta conventa, by dzień później wyruszyć w drogę do Krakowa na swoją koronację.
Do koronacji dochodzi 27 grudnia 1587 roku w katedrze wawelskiej za pośrednictwem arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa Polski Stanisława Karnowskiego.

TRON SZWEDZKI
Do 1592 roku Zygmunt sprawuje władzę w Polsce, w międzyczasie wybucha powstanie kozaków, które tłumi, zawiązuje on również coraz większe znajomości z Habsburgami, popiera on bowiem ich katolicką politykę. Sam jest bowiem bardzo wierzący, co więcej dołącza nawet do kontrreformacji...
W tym roku umiera jego ojciec Jan III Waza, jako pierwszy kandydat do tronu udaje się on do Szwecji, gdzie po ówczesnej przysiędze, w której zawarte jest, że mimo jego wyznania katolickiego, uszanuje on wolność wyznaniową Szwecji i pozwoli protestantom na dalszy rozwój, zostaje koronowany.
Jego panowanie w Szwecji niestety staję się początkiem konfliktu, który ma zrujnować jego wizerunek nie tylko w Szwecji, ale i w Polsce...
Nowy władca nie spodobał się protestanckiej opozycji, która pod wodzą ks. Karola Sudermańskiego wszczęła bunt. W 1598 dochodzi do bitwy pod Linkoping, Zygmunt przegrywa, a nowym władcą zostaje Karol IX.
ZEMSTA SZWEDÓW
Zygmunt po przegranej w Szwecji postanowił odegrać się na swoich rodakach, wcielając do Polski Estonię, to stało się pretekstem dla armii z północy... Tak rozpoczęła się trwająca prawie 30 lat wojna Polsko-Szwedzka.
Po wkroczeniu na Inflanty i początkowej wygranej Zygmunta, Szwedzi postanowili zaatakować po raz kolejny, tym razem z powodzeniem. Z roku na rok Polska traciła kolejne tereny na rzecz Szwecji, nie licząc pomniejszych sukcesów takich jak bitwa morska pod Oliwą, to niestety cała wojna doprowadziła naród Polski do wielkich strat nie tylko terytorialnych, ale i materialnych, a Zygmunt III Waza zmuszony został do podpisania 2 upokarzających rozejmów.


SCHYŁEK PANOWANIA
Ostatnie lata panowania króla to wojna polsko-rosyjska, która nie była taką porażką, jak poprzednia, a Waza zapamiętany został jako nie najgorszy władca.
Po śmierci jego żony w 1631 roku Zygmunt załamał się i zapadł na ciężką chorobę. Rok później, a dokładnie 30 kwietnia 1632 roku zmarł, został pochowany na Wawelu.