Zbrodnia Wołyńska

Zbrodnia Wołyńska – antypolska czystka etniczna przeprowadzona przez nacjonalistów ukraińskich, mająca charakter ludobójstwa. Objęła nie tylko Wołyń, ale również województwa lwowskie, tarnopolskie i stanisławowskie – czyli Galicję Wschodnią, a nawet część województw graniczących z Wołyniem: Lubelszczyzny  i Polesia.

 Według szacunków polskich badaczy, trwająca od przełomu lat 1942/1943 do połowy roku 1945 Zbrodnia Wołyńska pochłonęła około 100 tysięcy Polaków (40–60 tys. na Wołyniu, 30-40 tys. w Galicji Wschodniej, co najmniej 4 tys. na ziemiach dzisiejszej Polski, z czego do 2 tys. na Chełmszczyźnie – w pd-wsch części województwa lubelskiego). Następnych co najmniej 485 tys. Polaków (125 tys. z Wołynia, 300 tys. z Galicji Wschodniej, 60 tys. z Chełmszczyzny) partyzantka ukraińska zmusiła pod groźbą śmierci do ucieczki na teren Polski centralnej.

Z około 2500 miejscowości, w których w 1939 r. mieszkali w woj. wołyńskim Polacy, w wyniku działań OUN-UPA ok. 1500 przestało istnieć (zostało spalonych, zniszczonych). Męczeńska śmierć kilkudziesięciu tysięcy Polaków na Wołyniu na dzień dzisiejszy jest upamiętniona krzyżem (rzadziej pomnikiem i nie zawsze na mogile) w niespełna 150 miejscowościach. Do dnia dzisiejszego w około 1350 miejscowościach na Wołyniu, gdzie zginęli Polacy z rąk OUN-UPA, nie ma znaku krzyża na mogile i nie ma w większości mogił Polaków.

Lech Makowiecki – Wołyń 1943

Czy pamiętasz Panie Boże

Nad Wołyniem łunę krwawą

I ten krzyk z płonącej chaty

Mordowanych przez sąsiadów.

Chyba byłeś w tamtej porze

Gdzieś po innej stronie świata,

Bo byś pewnie się zasmucił

i przystanął i zapłakał…

Czy słyszałeś modłę Panie,

Oczy ojca czy pamiętasz,

Gdy hańbili córkę jego

Banderowcy jak zwierzęta…

On na drzwiach ukrzyżowany

Błagał “Zmiłuj się nad nami!”

Zlitowali się oprawcy

Skłuli oczy bagnetami…

Czy widziałeś Ojcze Święty

Patrząc z góry przez firnament

Dzieci śliczne jak aniołki

Na sztachety powbijane…

Kto je teraz poprowadzi

Na spotkanie z Tobą Boże,

One przecież takie małe

Zbłądzą same w tych przestworzach…

Czy spamiętasz Panie Świata,

Męczenników tych z Wołynia,

Umierali z myślą o Tej,

która nigdy nie zaginie.

Polska o nich zapomniała,

rozpłynęła się w oddali,

Czasem drżąca ręka starca

świeczkę jeszcze tu zapali.

Porastają chwastem zgliszcza,

groby toną w bujnej trawie,

Jutro już nie będzie komu

świeczki za Nich tu postawić.

Koszulka Rzęź Wołyńska

Koszulka wołyń