BÓG, HONOR, OJCZYZNA–DEWIZA PATRIOTÓW

BÓG, HONOR, OJCZYZNA – DEWIZA PATRIOTÓW

Wydaje mi się, że niestety (zwłaszcza w ostatnich latach) wielu zapomniało, co tak naprawdę znaczy to hasło, jak należy je rozumieć  i co ono ze sobą niesie. Cnoty, które odróżniają Polaków od innych Narodów, które stawiają ich moralnie o jeden poziom wyżej – nie ujmując innym. To właśnie te wartości powinien sobą reprezentować każdy nazywający się patriotą.

NAPOLEOŃSKI HONOR
Zacznijmy jednak od początku: Skąd wzięło się to motto i jakie znaczenie  miało w historii naszej ojczyzny? Jak się okazuje niezwykle wielkie...
Dewiza ta pochodzi nie z Polski, a z Francji, z czasów napoleońskich, jego wielkich podbojów, zwycięstw, gdy to cała „wolna” Europa, wraz z okupowanymi Polakami na czele chciała podbić cały świat u jego boku. Niski wzrostem, jednak wielki duchem ustanowił w 1802 roku order Legii Honorowej, którego motto brzmiało „Honneur et Patrie”, co na Polski tłumaczy się jako „Honor i ojczyzna”. Odznaczenie było w kształcie gwiazdy, wyraźnie wskazując różnicę z dzisiejszym orderem, któremu przypisuje się nasze motto – w kształcie krzyża.

[Order Legii Honorowej - najwyższe odznaczenie nadawane przez państwo francuskie.]
 

Hasło to tak bardzo zapadło Polakom w pamięć, że postanowiliśmy je ustawowo uchwalić. Tak stało się w roku 1919, kiedy to tej dewizy używało niemalże każde wojsko polskie w II Rzeczypospolitej. Podczas dwudziestolecia międzywojennego nie zapomniano o haśle, jednak było ono używane rzadziej niż podczas wojny. Wróciło ono w swojej nowej formie dopiero w roku 1943, kiedy to ówczesny Prezydent Polski Władysław Raczkiewicz przebywający na uchodźstwie polecił umieszczenie dewizy „Bóg, Honor, Ojczyzna„ na sztandarach oddziałów Polskich Sił Zbrojnych. Motto to jednak było używane przez konspirantów przebywających w Polsce, harcerzy, oraz żołnierzy Państwa Podziemnego. Mocno też przylgnęło do powstańców warszawskich, którzy idąc na pewną śmierć, krzyczeli je przed rozpoczęciem walki z Nazistami. Od tamtej pory jego siła nie zmalała, było używane jednak rzadziej ze względu na cenzurę. Dopiero 19 lutego 1993 roku Sejm RP uchwalił ustawę o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, która ostatecznie pozwoliła na rozpowszechnienie się dewizy w XXI wieku.

Warto nadmienić o hasłach wcześniej istniejących. Najwcześniej zanotowaną dewizą, powszechną wśród Polaków, była „Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam?”. Dewiza ta została  wyparta  używana za czasów I RP „Za Wiarę, Prawo i Króla”, która w nieco zmodyfikowana jej wersja brzmi również  „Za Wiarę, Króla i Naród” co już bardziej przypomina tę współczesną. Jednak w dzisiejszym czasach większą wartością od władzy jest honor – co ma odzwierciedlenie w życiu.

WARTOŚCI PATRIOTYCZNE

Właśnie tak opisywane jest to motto – zawiera wartości prawdziwego patrioty. Dziś jednak często te wartości są zaniedbywane. Co tak naprawdę niesie ze sobą to hasło? Jak powinniśmy je rozumieć? Na to pytanie wiele osób odpowiada różnie, pytani często o pojedyncze wartości również nie udzielają jednakowej odpowiedzi. Przykładem jest Antoni Heda ps.”Szary”, człowiek wybitny – warto wiedzieć kim był i co uczynił dla Polski – zapytany o znaczenie słowa „honor”, odpowiedział:
„….Honor, to jest robić to, co przekazała nam matka….”

Istotą tej dewizy i zarazem największą zaletą jest spójność tych cnót, bo one tworzą nas Polakami, budują tożsamość narodową, wychowują młodych patriotów, pozwalają na zachowanie tradycji, wiedzy o naszej przeszłości oraz tożsamości, nie pozwalają nam zapomnieć o naszych korzeniach, wspaniałych korzeniach.
Ważniejsze od znajomości tej dewizy, jej genezy, czy poprzedników jest stosowanie jej na co dzień, życie według tych zasad, wyznawanie tych wartości, stawianie ich na równi i pamiętanie, że jedna bez drugiej jest słabsza.

PAMIĘĆ

Na koniec chciałbym jeszcze wspomnieć o przeszłości, z jaką utożsamiany jest nasz naród, bo więzy tego, co było przed laty, były bardzo silne. To dzięki temu właśnie możemy żyć w takiej, a nie innej Polsce – wolnej i niepodległej. Przez długie lata zaborów, w trakcie wojny oraz również po niej rodzina i Kościół i uczył młodych o naszej pięknej historii, nauczał ich jak żyć z zasadami, nie pozwalał zapomnieć języka…  To samo robili ludzie, którzy kochali ojczyznę, mimo zakazów ryzykowali po to, aby nasz naród przetrwał, a honorowi ludzie walczyli z niegodziwością i niesprawiedliwością tamtych czasów – prawdziwi patrioci.

[bho.jpeg]